Koła zainteresowań

Już od początku funkcjonowania Gimnazjum w ramach tzw. wychowania naukowego w szkole zaczęły działać różnego rodzaju koła zainteresowań. Liczba ich w latach 1920-34 wahała się od 3 do 8 i zmieniała się każdego roku. Należały do nich:

• Kółko Przyjaciół Nauki im. Adama Mickiewicza. Działało od 1920 - 1925 roku. Liczyło zwykle 32-35 członków. Odbywało posiedzenia co tydzień. Działalność opierała się na wygłaszaniu referatów i dyskusjach na temat arcydzieł literatury, szczególnie tych najnowszych. Każdy rok był poświęcony omawianiu w szerszym zakresie twórczości wybranego pisarza lub poety. W roku 1922/23 był to dorobek literacki Adama Asnyka. Opiekunem koła był profesor Tadeusz Urbańczyk.
• Kółko przyrodnicze zostaje założone w myśl odezwy programu Państwowego Instytutu Fizjograficznego w 1921 roku. Zadaniem jego było pogłębianie i rozszerzanie wiadomości szkolnych oraz umiejętne gromadzenie materiału przyrodniczego. Kuratorem koła był prof. dr Jan Marnot. W roku 1921/22 koło łączy się z technicznym i powstaje kółko przyrodniczo-techniczne.
• Kółko techniczne zostało powołane do życia 11 stycznia 1921 roku. Należeli do niego uczniowie klas wyższych. Liczba członków wahała się od 33-36, w latach trzydziestych 50-60 uczniów. Celem kółka było zaznajomienie się z podstawami techniki. Zebrania odbywały się trzy razy w tygodniu. Robiono na nich różne doświadczenia, przeważnie z zakresu elektryczności. Urządzono też w pierwszym roku działalności półroczny kurs stenografii. Koło posiadało własną bibliotekę i prenumerowało miesięcznik "Mechanik". Opiekunem był profesor gimnazjum Piotr Maślanka. Koło połączyło się z przyrodniczym w roku szkolnym 1921/22. Opiekunem połączonego koła był nadal profesor Piotr Maślanka. Koło organizowało wycieczki naukowe do zakładów pracy oraz urządzało odczyty z różnych dziedzin techniki i przyrody. Od roku szkolnego 1929/30 kuratorem jego był profesor Józef Gruszeczka. Zapiski dotyczące koła kończą się na roku 1930.
• Kółko Krajoznawcze im. Wincentego Pola powstało w roku szkolnym 1921/22 i funkcjonowało do roku 1939 (dostępna dokumentacja tylko do roku 1934). Działalność kółka opierała się na szeregu referatów na tematy krajoznawcze oraz na organizowaniu wycieczek. Liczba członków wahała się od 54-70. Każdego roku organizowano 10-12 wycieczek dalszych, kilkudniowych. W roku szkolnym 1929/30 w ramach działalności kółka wydzielono sekcję fotograficzną. Od tego roku członkowie kółka uczestniczyli w Zjazdach Kółek Krajoznawczych. Odbywały się one najczęściej w Bydgoszczy lub pod Warszawą, a wyjazdom tym towarzyszyły kilkudniowe wycieczki. W roku szkolnym 1931/32, oprócz uczestnictwa w Zjeździe, delegaci odwiedzili grób naszego patrona Stanisława Staszica w Bielanach pod Warszawą i złożyli wieniec. Kuratorem koła był przez wszystkie lata Józef Gruszeczka.
• Koło lotnicze rozpoczęło swój ą działalność w roku szkolnym 1925/26. Liczyło początkowo 30 członków. Celem koła stało się zapoznanie uczniów z zasadą budowy aeroplanu i zasadami latania oraz sporadycznie modeli latających. Kuratorem był profesor Bolesław Bytomski. W późniejszych latach członkowie koła prenumerowali "Lot Polski" i "Młodego Lotnika". W roku 1927/28 koło podzieliło się na dwie sekcje: szybowniczą i modelarską. Sekcja szybowniczą rekonstruowała szybowiec, modelarska pracowała nad 12 modelami różnych samolotów. W roku 1928/29 nie ma o kole żadnych wiadomości. Pojawia się za to Koło Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Z racji działalności tego koła można przypuszczać, że było ono kontynuacją Koła lotniczego. Jego opiekunem został profesor Kazimierz Heitzman. Praca polegała głównie na działalności propagandowej i technicznej. Prowadzono odczyty. Oprócz wymienionych czasopism prenumerowano również "Flug-Woche". Liczba członków sekcji modelarskiej zwiększyła się do 180. Nadal budowano szybowiec. W konkursie wojewódzkim w Krakowie modele uczniów zdobyły I, III i IV miejsce. W roku szkolnym 1930/31 Koło utworzyło własne stoisko na Wystawie Ruchomej Prób i Wzorów Przemysłowych Krajowych, która miała miejsce w Chrzanowie w dniach 4-10 stycznia. Prezentowaliśmy na niej m.in. szybowiec konstrukcji ucznia Bolesława Wiśnieckiego i otrzymaliśmy Dyplom Uznania. Odbyły się również liczne wycieczki na lotnisko. W roku szkolnym 1931 /32 zaczęto również prenumerować "Skrzydlatą Polskę". W roku szkolnym 1932/33 koło wzięło udział w konkursie eliminacyjnym modeli latających organizowanym przez Gimnazjum Koedukacyjne w Oświęcimiu. W konkursie wojewódzkim na 350 zawodników nasi modelarze zdobyli zaszczytne drugie miejsce. Funkcjonowały dwie sekcje: gazowa i modelarska.
• Koło języka angielskiego istniało tylko jeden rok (1925/26). Opiekunem był profesor gimnazjum Leon Feliks-Gliksman.
• Koło filologiczne funkcjonowało tylko w roku szkolnym 1927/28. Celem koła były referaty i odczyty z zakresu mitologii greckiej i rzymskiej. Odbywały się one pod opieką profesora Tadeusza Gduli.
• Kółko Geograficzne im. Ludomira Sawickiego, znanego badacza i podróżnika, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego, powstało w październiku 1927 roku i funkcjonowało do roku 1933. Kuratorem był profesor Leon Feliks-Gliksman. Liczyło od 28-32 członków. Wygłaszano referaty naukowe, o podróżach, geologii itp. Ostatnią pracą koła była próba opracowania monografii miasta Chrzanowa.
• Koło radioamatorów zostało powołane do życia 14 lutego 1928 roku celem propagandy radiowej i pomocy praktycznej przy budowie radioodbiorników. Opiekę nad kółkiem sprawował profesor Józef Gruszeczka. Koło działało krótko. Reaktywowało się w II półroczu 1933/34 roku. Członkowie koła pracowali nad budową wzmacniacza mocy i głośnika elektrodynamicznego dla Gimnazjum. Opiekunem był profesor gimnazjum Tadeusz Pacuła. W kolejnym roku planowano budowę nadawczej stacji krótkofalowej.
• Kółko historyczne pojawia się w II półroczu 1931/32 roku i funkcjonuje do 1933 roku. Członkowie koła prenumerowali czasopismo "Niepodległość", organizowali wycieczki i wykłady przedmiotowe, referaty. Na cotygodniowych spotkaniach zdawano sprawozdania z wydarzeń w Polsce.
• Koło Ligi Morskiej i Kolonialnej powstało w roku szkolnym 1931/32. Opiekunem koła był profesor Stefan Walentoski, a koło liczyło 108 członków. Prace odbywały się klasami. Na zebraniach czytywano "Morze" i omawiano zagadnienia morskie. Z dostępnych nam informacji wynika, że koło działało do 1939 r. (udokumentowana działalność do 1934 roku). Posiadało również sekcję modelarską i pracowało nad egzemplarzami konkursowymi.
• Koło szachowe zawiązało się w marcu 1934 roku w celu wyłonienia szachowego mistrza szkoły. Do zawodów zgłosiło się 35 uczestników. Opiekunem był profesor Piotr Maślanka. (Brak danych o funkcjonowaniu koła w kolejnych latach).

Orkiestra gimnazjalna pojawiła się w sprawozdaniach szkolnych w roku 1922/23. Na wyposażenie orkiestry zakupiono wtedy: bas, celo, altówkę, gitarę, klarnet, bęben, cinele, 50 zestawów nut. Orkiestra tego roku występowała trzykrotnie w mieście i uświetniała uroczystości szkolne. Próby orkiestry odbywały się najczęściej trzy razy w tygodniu, pozostałe dni były poświęcone na pracę z uczniami początkującymi. Na zebraniach wygłaszano również referaty z dziedziny historii muzyki oraz życia i twórczości najwybitniejszych kompozytorów. Orkiestrą kierował komitet, w skład którego wchodzili profesorowie szkoły: Kazimierz Bachorz, Tadeusz Urbańczyk, Piotr Maślanka, ks. Antoni Feliks, dr Stanisław Szeligiewicz. Dokładne dane dotyczące orkiestry ostatni raz pojawiają się w sprawozdaniu z pracy Gimnazjum w roku szkolnym 1925/26. Wiemy jednak, że orkiestra działała dalej. Można tak stwierdzić na podstawie analizy sprawozdań Komitetu Rodzicielskiego. W rozliczeniach finansowych sumy dotujące orkiestrę pojawiają się do roku 1934 (ostatnie zachowane sprawozdanie).

Powstało również w tym okresie Koło Muzyczne im. Stanisława Moniuszki z opiekunem Tadeuszem Urbańczykiem. W kolejnych latach zarząd orkiestry stanowili: Kazimierz Bachorz i Tadeusz Urbańczyk. Orkiestra była zainteresowana podwyższaniem wykształcenia muzycznego swoich uczniów, np. w roku szkolnym 1924/ 25 ufundowała 15 osobom lekcje gry na skrzypcach. Stale powiększał się zasób instrumentów muzycznych oraz biblioteki nutowej. W roku 1926 orkiestra liczyła 2 8 uczniów. Pod wpływem jej działalności wielu członków kontynuowało muzyczne wykształcenie w Konserwatorium w Krakowie.

W roku szkolnym 1933/34 rozpoczęło swoją działalność PCK i już dwa lata ukazywało się pisemko "Nad Poziomy" (omówione zostały one w osobnych rozdziałach).