Sodalicja
Pierwsze informacje dotyczące tej organizacji wychowawczej o charakterze religijno-moralnym pojawiają się w sprawozdaniu z działalności szkoły w roku 1925/26. Wiemy, że została ona założona 17 marca 1926 roku i należała do Związku Sodalicji Uczniów z siedzibą w Zakopanem. W notatce ze sprawozdania dotyczącego sodalicyjnej działalności tak określa się cele i zadania organizacji:
Sodalicja Marjańska uczniów gimnazjalnych jako organizacja religijna o charakterze wychowawczym ma na celu wyrobienie w swoich członkach wyczucia religijnych i etycznych wartości. W tym celu posługuje się środkami natury organizacyjnej jak zebrania pełne, częściowe i sekcyjne. Obok nich zaleca i domaga się od sodalistów lektury książek z własnej biblioteki, aby w ten sposób pogłębili i uzupełnili swoje wykształcenie religijne, a zdobytymi wiadomościami dzielili się z kolegami wygłaszając referaty. Wreszcie, co najważniejsze, Sodalicja stawia sodalistom pracę wewnętrzną, samowychowanie przy pomocy środków naturalnych, a przede wszystkim nadnaturalnych, jak spowiedź miesięczna i komunia święta. Z tej przyczyny przyjmuje do swego grona dopiero od kl. 3 do kółka młodszych - przeprowadza przez aspiranturę i kandydaturę tak, że w kl. 5 najwcześniej - zazwyczaj w kl. 6 przyjmuje od nich przyrzeczenie sodalicyjne.
Członkowie Sodalicji przystępowali do miesięcznej spowiedzi i komunii świętej. Raz w miesiącu uczestniczyli w zebraniach organizacji, na których wygłaszano referaty o treści moralnej, religijnej i filozoficznej. Liczba ich wynosiła zazwyczaj od 8 - 12 rocznie. Biblioteka własna Sodalicji liczyła w tym okresie 60 tomów dzieł (w roku 1934 zwiększyła się do 173). Liczba członków wahała się od 36-63 uczniów. Patronem duchowym Sodalicji w gimnazjum był święty Stanisław Kostka. Oprócz nabożeństw szkolnych Sodalicja uczestniczyła w odrębnych nabożeństwach sodalicyjnych, rekolekcjach zamkniętych np. w domu rekolekcyjnym księży salwatorianów w Trzebini. Wszyscy członkowie prenumerowali miesięcznik "Pod Znakiem Maryi". Latem wyjeżdżano na sodalicyjne kolonie w górach.
W roku szkolnym 1929/30 członkowie organizacji podzielili się, oprócz Kółka Młodszych, na dwie sekcje: śpiewaczą i misyjną. Sekcja śpiewacza powstała "w celu podtrzymywania śpiewu kościelnego na wspólnych szkolnych nabożeństwach". Misyjna "pomagała duchowo i materialnie rozkrzewiać wiarę katolicką". Organizowała ona również zbiórki na działalność misyjną Zarządu Sodalicji w Zakopanem. Wyłaniani na specjalnych zebraniach delegaci uczestniczyli w corocznych zjazdach Związku poświęconych różnorodnej działalności organizacji, np. w roku szkolnym 1932/33 była to praca charytatywna na terenie szkół średnich.
Do roku 1939 Sodalicja funkcjonowała bez większych zmian. Jedynie w 1934 r., z powodu braku zainteresowania, rozwiązano sekcję śpiewaczą. Pozostałe działały prężnie jak we wcześniejszych latach. Moderatorem organizacji przez cały okres jej działalności był ksiądz Jan Wolny.
Wszystkie zaprezentowane organizacje przyczyniły się do rozwoju samorządności uczniów. Przygotowywały ich do dorosłej pracy na forum działających wtedy lokalnych organizacji samorządowych. Świadczyły o dużym poczuciu odpowiedzialności mieszkańców miasta i grona pedagogicznego za wychowanie młodzieży dla dobra przyszłego państwa i były wspaniałą kartą rejestrującą społeczną działalność obywateli na rzecz szkoły. Kartą, która również chlubnie zapisywana jest do dzisiejszego dnia.