Najlepsze Licea w Polsce - Perspektywy - Srebrna Szkoła 2022

Od początku istnienia w Chrzanowie szkoły średniej prowadzone były zajęcia z wychowania fizycznego. Pierwszym nauczycielem tego przedmiotu w Prywatnym Gimnazjum Realnym w Chrzanowie był Andrzej Skupień (naczelnik Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół"). Od 1912 r. gimnastyki uczył również Józef Pietrzak, a w czasie I wojny światowej Aleksander Topolski, który po zakończeniu wojny, w okresie dwudziestolecia międzywojennego razem z profesorami: Józefem Gruszeczką, Kazimierzem Bachorzem, Kazimierzem Heitzmanem, Franciszkiem Gwiżdżem, Wojciechem Florkiewiczem, Romanem Lewickim, Stanisławem Zawiłą, budowali i poszerzali bazę sportową.

 

Każdy rok przynosił zmiany i charakteryzował się nastawieniem na różnego rodzaju sporty. Początkowo zajęcia ograniczano do ćwiczeń szwedzkich i ćwiczeń na przyrządach. W roku 1920/21 młodzież dwukrotnie brała udział w popisach gimnastycznych w Chrzanowie. W zimie rozpropagowano zajęcia saneczkarskie i jazdę na łyżwach. 3 kwietnia zawiązał się klub sportowy "Zorza" liczący 16 członków. Rozegrał on z innymi klubami w dniach 15, 22 i 27 maja trzy mecze footbalowe, którym żarliwie kibicowała młodzież całej szkoły.

 

W roku szkolnym 1922/23 powołano do życia Ligę im. Henryka Dąbrowskiego. Zwykle składała się ona z trzech oddziałów liczących po 30 uczniów. Ćwiczenia odbywały się dwa razy w tygodniu. Opiekunem był profesor Józef Gruszeczką. W czasie miesięcy zimowych organizowano wykłady z zakresu służby wojskowej i przeprowadzano zajęcia teoretyczne z nauki o karabinie i naukę strzelania. Latem członkowie organizacji uczestniczyli w letnich obozach szkoleniowych.

 

Z inicjatywy profesora Juliana Wojtarowicza, kierującego w szkole wychowaniem fizycznym, w roku szkolnym 1923/24 poszerzono liczbę godzin na zajęcia na wolnym powietrzu. Główną uwagę zwrócono na gry i zabawy ruchowe. Do tych celów zakupiono oszczepy, piłki do palanta, chorągiewki, łopatki, kostiumy sportowe i przybory tenisowe.

 

Zajęcia sportowe z roku na rok stawały się istotną częścią życia szkoły. Pojawiły się nowe drużyny sportowe: piłki koszykowej i lekkoatletyczna. Obie brały udział we wszystkich rozgrywkach szkolnych na terenie miasta. Zawiązało się koło sportowe, którego kuratorem był Franciszek Gwiżdż.

 

Nowoczesność dała o sobie znać w działalności sportowej w kolejnych latach. Popularnością cieszyła się nowa sekcja sportowa zwana kolarską. Młodzież szkoły czynnie uczestniczyła w corocznych zawodach sportowych "Święta Sportowego" powiatu chrzanowskiego urządzanych staraniem Powiatowego Komitetu Wychowania Fizycznego w Chrzanowie, zdobywając liczne wyróżnienia w dziedzinie lekkoatletyki.

 

W roku szkolnym 1927/28 poszerzono znacznie pomoce magazynu sportowego. Zakupiono cały szereg przyborów sportowych takich jak: dyski, oszczepy, piłki koszykowe, dłoniowe, saneczki i narty. Uruchomiono dla uczniów wypożyczalnię nart, saneczek i łyżew w sezonie zimowym.

 

Latem drużyny sportowe uczestniczyły w rozgrywkach szkolnych urządzanych przez KOSKr. w Żywcu 10 czerwca, lub w turnieju w Tyńcu.

 

Zapis z roku 1928/29 przynosi informację o podziale koła sportowego na kilka sekcji. Najnowszą staje się sekcja łucznicza. Drużyna brała czynny udział w zawodach łuczniczych organizowanych w Krakowie 20 czerwca przez KOSKr.

 

O podziale na sekcje więcej informacji przynosi kolejne sprawozdanie. Według informacji Koło Sportowe im. Henryka Jordana od 1929 roku do czasu II wojny światowej podzieliło się na następujące sekcje: lekkoatletyczną, pływacką, narciarską, łyżwiarską, kraneczkową, siatkówki, konkówki, palanta i Miłośniczek Gier i Zabaw. Do stałej działalności weszły referaty z dziedziny sportowej przygotowane przez sekcję "Miłośniczek Gier i Zabaw". Zimą roku 1929/30 zorganizowano pierwszy kurs narciarski, który liczył 24 uczestników, a w czerwcu na terenie szkoły odbywały się miejskie zawody lekkoatletyczne, w których uczniowie szkoły zdobyli wszystkie pierwsze nagrody. Sekcja pływacka z braku odpowiednich przyborów i basenu urządziła wycieczkę do krakowskiej Y.M.C.

 

Dzięki staraniom Komitetu Rodzicielskiego początkiem lat trzydziestych w szkole pojawiają się natryski i łazienka. Magazyn sportowy kierowany przez Romana Łowickiego pod względem wyposażenia sportowego staje się wzorcem w rejonie. Do wybuchu wojny zajęcia sportowe przeprowadzane są wzorowo. Obejmują również działalność licznych sekcji koła sportowego oraz krzewią ideę wycieczek turysty czno-krajoznawczych. Imponująco pod tym względem prezentuje się rok szkolny 1922/23, w którym odbyło się 96 wycieczek. Większość z nich prowadzona była z ramienia i pod patronatem Kółka Krajoznawczego im. Wincentego Pola. Znanym nazwiskiem łączącym działalność Koła z wyjazdami organizowanymi przez harcerstwo był profesor gimnazjalny Zdzisław Krawczyński.

 

W roku szkolnym 1923/24 pojawia się zapis o wydzieleniu się z koła sportowego samodzielnego Hufca Szkolnego, którego charakter działalności pozwala na umieszczanie go w sprawozdaniu z działalności sportowej. Początkowo hufiec liczył 50 osób ćwiczących. Ćwiczenia przez wszystkie lata jego istnienia odbywały się najczęściej dwa razy w tygodniu (w zakresie lekkoatletyki i strzelania). Corocznie członkowie hufca brali udział w okręgowych zawodach w strzelaniu ostrymi nabojami, organizowanych najczęściej na strzelnicach wojskowych w Wadowicach lub Oświęcimiu. Wieloletnim opiekunem Hufca Szkolnego był profesor Józef Gruszeczka. Liczba jego członków wahała się od 50 do 60 osób.

 

Duże znaczenie dla uczniów i nauczycieli miało oddane do eksploatacji w 1934 roku własnej sali gimnastycznej, która powstała w wyniku zaadoptowania i przebudowania własnych pomieszczeń. Do tej pory korzystano z boiska i sali gimnastycznej będącej własnością Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół".